Un suceso tan doloroso como aquel afundimento do Prestige non pasou desapercibido para un escritor como Agustín Fernández Paz.
A praia da esperanza é un relato inspirado naqueles dramáticos días.
O último día das vacacións, Raquel, a nena protagonista,
atopa na praia unha serea, Sunia, que acepta pasar o inverno coa nena na
cidade a cambio de contarlle un conto cada noite.
A noticia do afundimento do barco e da marea negra fai que a familia
regrese ao lugar onde vivía a serea. O que atopan é o cheiro pestilente
do chapapote, as aves mortas e a desolación pola gran catástrofe
ecolóxica. Sunia, desesperada por non ter noticias dos seus, bótase ao
mar; ao amencer, a nena atopa o seu corpo sen vida.
Días despois, Raquel
unirase a unha gran cadea humana de xente nova que se reúne naquela
praia para defender simbolicamente a costa atacada pola marea negra.
Alguén de vós lembra de nde procede a foto que forma parte da portada deste libro?
O alumnado do CPI Alcalde Xosé Pichel tivo algo que ver nesa imaxe non si?
Sem comentários:
Enviar um comentário