Continuamos coñecendo os gustos e experiencias literarias do noso Club d@s Ex-. Nesta ocasión, toma de novo a palabra Antía Varela para compartir a lectura dun gran libro de Agustín Fernández Paz, un autor que nunca defrauda!!!
Leamos as súas propias palabras. Con certeza caeremos no engado da lectura do libro de relatos O único que queda é o amor.
Como ben di o título, neste libro conviven unha serie de relatos que teñen en común o amor.
Coincido con Agustín en que, a fin de contas, o único verdadeiramente importante nas nosas vidas é o amor, tanto o compartido coa túa parella, coa familia, os amigos ou mascotas; mais o desamor tamén ten un papel moi destacado en moitos dos relatos.
O amor consegue estar presente na vida dos protagonistas apesar do paso dos anos e ata despois da morte.
Cada un dos relatos contén unha historia diferente, con narradores que non teñen nada en común, agás o privilexio de sentir todo o que o amor pode provocar: ledicia, tenrura, tristeza..
Gustoume moito que ata os animais teñan o poder de contar bonitas vivencias compartidas cos seus amos.
Este libro está ateigado de pequenos fragmentos doutros libros importantes na vida do autor, que incorpora ás historias para facelas máis especiais; isto leva a que pouses o libro un momento e busques información sobre esas citas que te atopas, poden ser tanto parágrafos de novelas como poemas.
O principio de cada relato vai tamén acompañado de frases e debuxos en branco e negro que resumen as diferentes historias.
RECOMÉNDOO con maiúsculas porque cada relato que les supera ao anterior, fai sentir moito en moi poucas páxinas.
Estou segura de que o remataredes, coma min, nunha sentada.
Sem comentários:
Enviar um comentário